Counseling betekent letterlijk raad geven. Ieder mens kan in zijn of haar leven momenten meemaken waarop het allemaal teveel lijkt te worden. Bij ziekte, het verlies van een dierbare, ontslag, gevoelens van eenzaamheid maar ook omtrent de zin van het leven. Bij counseling wordt je aangemoedigd dit te verwoorden. Het gaat bij counseling dan ook om:

• het verkrijgen van inzichten in het eigen denken, voelen, handelen en beleven
• het oplossen of hanteren van problemen
• het vinden van antwoorden op vragen
• het optimaal benutten van (tot nu toe) ongebruikte mogelijkheden
• het ontwikkelen van kennis en -vaardigheden om het functioneren te verbeteren.

De pragmatische en doelgerichte aanpak van problemen door middel van counseling spreekt mij erg aan. Dit in tegenstelling tot de reguliere aanpak van psychologen en psychiaters die ervan uitgaan dat de patiënten ziek zijn. Een counselor gaat ervan uit dat ook gezonde mensen soms met problemen worstelen waar ze tijdelijk wat hulp bij kunnen gebruiken. Een counselor spreekt dan ook niet over patiënten maar over cliënten.

Transpersoonlijk Counselen
Tijdens mijn opleiding heb ik mij gespecialiseerd als transpersoonlijk counselor. De kracht hiervan is dat er wordt gewerkt met het onbewuste , waar de ervaringen zijn opgeslagen. Door die inzichtelijk te maken komt er informatie beschikbaar die in het (dag) bewustzijn niet aanwezig is. De niet begrepen momenten worden begrepen. De verdrongen momenten krijgen een plek en verbindingen worden duidelijk ten aanzien van het gedrag in het heden. Irrationele overtuigingen kunnen worden losgelaten. Hierdoor ontstaat wijsheid en inzicht in ons bewustzijn.

Counselen met levensverhalen
Reflecteren op het eigen leven kan troost bieden, kan mensen helpen met beperkingen om te gaan en kan bijdragen aan zingeving en goed sociaal contact. Als persoon heb je vele rollen leren spelen in de wereld van alledag. Achter die vele ikken houdt zich een kern schuil. Hoe ziet die kern eruit, wat is mijn ‘eigen-lijke’ verhaal? Welke betekenis of zin heeft mijn bestaan, wat is mijn opdracht hier op aarde? Of anders gezegd, wat is het persoonlijk levensthema dat mij in de kern is meegegeven? Wanneer deze vragen je bezighouden is het werken met het eigen levensverhaal als onthuller voor jouw levensthema aan te bevelen.

Om bij je eigen verhaal te komen moet je kunnen luisteren, luisteren naar jezelf. Iemand anders kan je daarbij helpen, daarom is vertellen zo belangrijk. De luisteraar is de onthuller die de verteller nodig heeft om op verhaal te komen. Ik laat je verhalen vertellen, uit het leven. Het kan om werkelijke of voor jou waargebeurde gebeurtenissen gaan , maar ook om fictieve verhalen die iemand geraakt hebben zoals sprookjes of legenden, dromen, etc.. In die verhalen onthult zich via terugkerende thema’s het unieke levensverhaal van de cliënt; de ontdekking daarvan is het begin van het heelwordingsproces.

Er bestaan nogal wat therapieën met een grote verscheidenheid aan werkvormen. Gelukkig maar, want wat bij de één tot goede resultaten leidt, werkt bij de ander soms helemaal niet. Ook sterk op elkaar lijkende problemen verschillen onderling toch, omdat ze bestaan in combinatie met één bepaalde persoon. Eenzelfde als klacht gepresenteerd probleem heeft niet bij iedereen dezelfde voorgeschiedenis en de reacties op een probleem verschillen per persoon, wat weer maakt dat ook de gevolgen anders zijn. Iedereen is uniek en ik houd daarmee rekening in mijn therapie; mijn werkwijze doet altijd een appèl op je zelfherstellend vermogen. Dat voorkomt terugval en het vergroot je zelfredzaamheid.

Afhankelijk van de presentatie van een probleem werk ik persoonsgericht of probleemgericht, waarbij ik dus gebruik maak van diverse therapievormen, van verschillende technieken en methoden, die ik los van elkaar, naast elkaar of door elkaar heen gebruik met wisselende accenten.

Verschillende therapievormen:

• Gesprekstherapie
• Relatietherapie
• Begeleiding en Ondersteuning bij Verlies en Rouw
• Traumaverwerking